“လ၀န္းကေလးနဲ႕တူတဲ့..........ေမ့ကိုလားကြယ္............အသည္းထဲစြဲေနပါတဲ့သူညာတယ္..............ခ်စ္ခြင့္ပန္ခ်စ္စကားေလးေတြမွာကြယ္........စမ္းက်ေရစီးသံေတးအသြယ္သြယ္............အလွပန္းသည္းျမညွာမွာေ၀့လည္ေ၀့လည္.........သူ႕ခ်စ္လိပ္ျပာငယ္ေလးလာေနတယ္...........ဘ၀တစ္သက္တာခိုနားဖို႕ကိုၾကံရြယ္.........ခ်စ္ေမတၱာအေျဖခက္သားကြယ္..........ၾကင္နာတာရယ္ရင္မွာ အၿမဲၾကြယ္.....သူဒါပဲေျပာေျပာေနတယ္..........ျမတ္ႏိုးမႈမွာသဒၶၶါၾကြယ္.........ခ်စ္သည္းႏွင္လာလည္းကြယ္.......မိန္းမသားမွာေတြးရတယ္.......တကယ္ပဲသူ႕ေၾကာင့္သာပင္.......ခက္တယ္..............ခက္တယ္............ႏွလံုးသားေမတၱာဆိုသည္လည္းယံုရန္မလြယ္...............အၿပံဳးရိပ္မွာခဏပန္းလွတာ မလိုတယ္........ စဥ္းစားကာေနရဦးမယ္.......... စဥ္းစားကာေနရဦးမယ္.......... စဥ္းစားကာ ေနရဦးမယ္..........”
ဆိုဆိုကက ႏွင္ ခင္ပ်ိဳႏွမ ေမသဇင္ အသံုးေတာ္ခံၿပီးေနာက္ ဆိုင္းဆရာေရွ႕သြားထိုင္ေန သည္။ လူရႊင္ေတာ္ ကိုရင္ေက်ာ္ ႏွင့္ ဂ်ဴပီတာရင္ေမာင္တို႕ ေရွ႕ထြက္လာသည္။
“ဂ်ဴပီတာႀကီးေရ............မင္းသမီးေလး ေမသဇင္ “ဆို”တာ၊ “က”တာ ျမင္ရၿပီးၿပီးမို႕ ပရိသတ္ နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးရေအာင္ ထုတ္ဗ်ာ”
“ၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္နဲ႕ ထုတ္ရမွာလား”
“မသံုးနဲ႕လို႕...........အမိန္႕ထုတ္ထားတယ္၊ ပီနံအိတ္နဲ႕႔ထုတ္”
“မင္းေျပာမွ ပိုဆိုးေနၿပီ၊ ခ်ိဳသာေသာစကားသံေလးၾကားရေအာင္ ေခၚရမွာမဟုတ္လား ဂ်ဴပီတာရ”
“ဟုတ္ပါ့ ကိုရင္ေက်ာ္ေရ.......ကဲ....ကဲ..........ခါးတင္အလွ.........ငါးပဥၥေကာင္းျခင္း၊ ခင္ပ်ိဳႏွမ.........ေမသဇင္ေရ..............အစ္ကိုတို႕က ေခၚပါတယ္ေလ..................”
ေမသဇင္ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ထလာသည္။ ပရိသတ္ကို ကန္ေတာ့သည္။ လူရႊင္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ ကလည္း လိုက္ကန္ေတာ့သည္။
“အစ္ကိုတို႕ေရ..........”
“ဗ်ာ............ဗ်”
“ေပ်ာ္တယ္ေနာ္........”
“ေပ်ာ္ပါတယ္ ႏွမရယ္”
“ခ်စ္သူၿမိဳ႕ေတာ္ပရိသတ္ႀကီးအားလံုး.........ပဒုမၼာေရႊၾကာပန္းကဲ့သို႕...ရႊင္လန္းႏိုင္ၾကပါေစ။ ေဘးသယာေ၀းကြာၿပီး..............ေအးျမၾကပါေစ”
“ကြန္နက္ရွင္ေတြ.....ေကာင္းပါေစ၊ လိုင္းမက်ပါေစနဲ႕.....ဆုေတာင္းေပးရမယ္....ႏွမေရ”
“ေနာက္ၿပီး..........”
“ေနာက္ၿပီး........ဘာလဲ...ကိုရင္ေက်ာ္ရဲ႕”
“မီးမပ်က္ပါေစနဲ႕လို႕ ..............ဆုေတာင္းရေသးတယ္ႏွမရဲ႕...........”
“ဟုတ္တာေပါ့.......ေမသဇင္ေလးနဲ႕ ......ခ်က္ႏႈိက္လို႕ေကာင္းတုန္း.......မီးကပ်က္သြားၿပီ”
“ေဟ့ေကာင္.....ဂ်ဴပီတာ......ခ်စ္သူၿမိဳ႕ေတာ္အၿငိမ့္ဆိုတာ........မရိုင္းစိုင္းရဘူးကြ.......ဘာ...... ေမသဇင္ေလးနဲ႕....ခ်က္ႏိႈက္သေလး.......ဘာေလးနဲ႕.........”
“ကိုရင္ေက်ာ္ကလဲ..........အင္တာနက္ေပၚမွာ......ခ်က္တင္လုပ္တာ၊ အျပန္အလွန္စကား ေျပာတာကို..........ဆိုလိုတာပါဗ်.............”
“သိပါဘူးကြာ........ငါက........အဘိုးႀကီးဆိုေတာ့.........ေခတ္မမီဘူးကြ............”
“ဟုတ္တယ္........အစ္ကိုတို႕ေရ...........ေမသဇင္က......အဖြားနဲ႕ေနတာ..... အဖြားကို ........အဖြား....သမီး.....အြန္လိုင္းေပၚ.....သြားတက္ဦးမယ္ေနာ္..........ဆိုေတာ့”
“ဘာျပန္ေျပာသလဲ”
“ဟဲ့........မိန္းကေလး........အျမင့္ႀကီးလား..........လိမ့္က်ေနဦးမယ္တဲ့............၊ အြန္လိုင္း .......ဆိုတာႀကီးကို အဖြားနားလည္ေအာင္...မနည္းရွင္းျပခဲ့ရတယ္”
“အဖိုး........အဖြားဆိုတာ........ဘယ္သိပါ့မလဲ...........သူတို႕ေခတ္က.........အိုးပုတ္တို႕... ခ်ိဳးရုပ္တို႕ေလာက္......ကစားစရာရွိတာ..........”
“ဒီေန႕မနက္လဲ.......အဖြားေရ......သမီးအင္တာနက္ဆိုင္သြားဦးမယ္.....ဆိုေတာ့..... ဘာသြားလုပ္မွာလို႕ေမးတယ္...........သမီးခ်စ္သူၿမိဳ႕ေတာ္မွာ.........တင္ျပစရာရွိလိုပါေျပာေတာ့၊ ညည္း တင္ျပေတာ့ ဟိုေကာင္ေတြက ဆိတ္ လိုက္မွာေပါ့တဲ့”
“ဂ်ဴပီတာ.........ျဖစ္မယ္”
“ေဟ့..........ကိုရင္ေက်ာ္.............ငါက........တင္ျပလာရင္ၾကည့္တာဘဲရွိတာကြ”
“ဂ်ဴပီတာႀကီးေနာ္.........ႏွမခ်င္းမစာနာဘူး”
“ဘာလဲ.........နင္တင္ျပတဲ့..........တိုးတိုးတိတ္တိတ္အတင္းေျပာမယ္တို႕....... ေမသဇင္ရဲ႕ေသရြာျပန္ခရီး ......အက္မင္ သံုးေယာက္ အဖုတ္မ်ား စားေနႀကျပီ ........... ဆိုတဲ႕ပို႕စ္ေတြ .....ဖတ္ၾကည့္တာကို ေျပာတာပါ”
“ဒါဆိုလဲ ရင္ေမာင္ရယ္................ေသရြာမသြားခင္...............တိုးတိုးတိတ္တိတ္......... အဖုတ္စားၿပီး.................နားၾကပါစို႕.................”
ေဗ်ာင္..............ေနာင္............ေနာင္............ဗေဗ..........ေပး.............ဂ်ိ..................
တ.............ေတာ့...............ေတာ္....................ေတာ.........
အားလံုးကိုေလးစားလ်က္ပါ..........................
ကိုရင္ေက်ာ္............
..........
Friday, July 20, 2012
ခ်စ္သူၿမိဳ႕ေတာ္အၿငိမ့္ခန္း(၄)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment