ကမၻာေက်ာ္ ေဆးသုေတသီ တစ္ေယာက္ဘ၀အစ

“သားရယ္…ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ”
အသံကုန္းေအာ္ဟစ္ငိုေၾကြးေနေသာ သားငယ္ေလးကို ခ်ီေပြ႕လိုက္ရင္း ႏႈတ္ဖ်ားမွ ေရရႊတ္မိသည္။ တစ္ႏွစ္ခြဲအရြယ္ ကေလးငယ္ကို ေကာက္ရိုးပုခက္တြင္သိပ္ခဲ့ၿပီး ညေနစာအတြက္ ဟင္းရြက္သြားခူးေနခ်ိန္တြင္ ကေလးငယ္က လူးလွိမ့္ရင္း ေကာက္ရိုးပုခက္ေပၚမွ ျပဳတ္က်သြားသည္။
ကံဆိုးစြာပင္ အနီးက မီးဖိုေပၚက ပြက္ပြက္ဆူေနေသာ ေရေႏြးအိုးက ဘယ္ဘက္လက္ကေလး ေပၚေလာင္းခ်သလို ျဖစ္သြားသည္။ ကေလးငယ္မွာ ပူရွာလြန္းသျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ငိုေၾကြး ေနေသာ္လည္း တစ္အိမ္ႏွင့္တစ္အိမ္ မနီးသျဖင့္ မည္သူမွ မၾကားရေခ်။
အိမ္ထဲတြင္ ကေလးျဖစ္သူ၏ အဖြားလည္း ရွိေနသည္။ သို႕ေသာ္ သူက နားအလြန္ေလးသျဖင့္ ကေလးငိုသံကို မၾကားမိလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကေလးငယ္၏ အစ္မျဖစ္သူမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ကေလးငယ္၏ငိုသံမွာ တ၀ါး၀ါးႏွင့္ အသံကုန္ေအာ္ဟစ္ ငိုေၾကြးေနျခင္းျဖစ္သည္။
မိခင္၏ စိတ္သည္ အလြန္ဆန္းၾကယ္ေနေပသည္။ စိတ္ထဲတြင္ သားငယ္၏ ေအာ္သံလိုလို ၾကားလိုက္ရသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ အိမ္ကို ျပန္ေျပးလာခဲ့သည္။ အိမ္နားေရာက္ေသာအခါ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ျဖင့္ ငိုေၾကြးေနေသာ သားငယ္၏ အသံကို ၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ တုန္လႈပ္သြားသည္။ ဟင္းရြက္ေတာင္းကို ပစ္ခ်ခဲ့ၿပီး အိမ္ထဲကို အေျပးအလႊား ၀င္ခဲ့သည္။
ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သားငယ္အနားကို စိုးရိမ္တႀကီးႏွင့္ တိုးကပ္သြားခဲ့သည္။ ကေလးငယ္မွာ အပူေလာင္ထားသျဖင့္ ငိုေၾကြးထားသည္မွာ အသံပင္ တိမ္ေနသည္။ မိခင္က သားငယ္ကို ေကာက္ယူၿပီး ေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္။ ဘယ္ဘက္လက္မွာ ေရေႏြးပူေလာင္ထားသျဖင့္ အနီေရာင္သန္းေနသည္။ အပူဖုမ်ားက ျမင္မေကာင္း ရႈမေကာင္းျဖစ္ေနသည္။ ထိုစဥ္အခါက ေဆး၀ါး ရွားပါသည့္အခ်ိန္အခါျဖစ္သျဖင့္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားကို ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းလိုက္သည္။
အဖြားျဖစ္သူကလည္း ေျမးေလး၏ အျဖစ္ကို ျမင္ေတြ႕သြားၿပီး မ်ားစြာစိတ္မခ်မ္းေျမ့သြားသည္။ ကေလး၏အစ္မျဖစ္သူကို ႏႈိးလိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ အဖြားႏွင့္ ကေလး၏အစ္မကို မည္သူမွ် အျပစ္ မတင္ၾကပါ။ ကံဆိုးသူ သားငယ္ေလးကိုသာ ၀ိုင္း၀န္းျပဳစုေပးၾကသည္။ သစ္ရြက္မ်ားကို ထုေထာင္းၿပီး အရည္ညွစ္ၿပီး လိမ္းေပးၾကသည္။ သစ္ရြက္မ်ားကို မီးေလာင္ဖုေပၚတြင္ အုပ္ၿပီးေနာက္ အ၀တ္စျဖင့္ စည္းေပးၾကသည္။
“သားေလးရယ္…ေမေမ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား နာက်င္ခံစားေနရမလဲ မသိဘူးေနာ္။ ေမေမ…စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ….သားေလးတစ္သက္လံုး ဒီဒဏ္ရာႀကီးေၾကာင့္ အမာရြတ္ၾကီး က်န္ေနခဲ့မွာလား မသိဘူးသားေလးရယ္”
ေန႕မအိပ္ညမအိပ္ အနာသက္သာေအာင္ ျပဳစုေပးသည္။ သားေလး ျပန္လည္ သက္သာလာသည္ အထိ ဂရုတစိုက္ ကုိယ္ဖိရင္ဖိ ျပဳစုေပးသျဖင့္ ရက္ႏွစ္ဆယ္ခန္႕တြင္ အနာေပ်ာက္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ ကေလးငယ္၏ ဘယ္ဘက္လက္ကေလးမွာ သစ္အေပြးႀကီးလို က်န္ရစ္ခဲ့သည့္အတြက္ မိခင္ျဖစ္သူမွာ ယူက်ံဳးမရျဖစ္ေနရသည္။
လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားမွာလည္း ပူးကပ္သြားသည္။ မိခင္ေမြးဖြားစဥ္က အေကာင္းပကတိရွိခဲ့သည့္ လက္ကေလးသည္ ေရေႏြးပူေလာင္ျခင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးခဲ့ရေလသည္။
“သားေလးရယ္…ေမေမ့ေၾကာင့္အခုလိုျဖစ္ရတာ…ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္…သားေလး အခုလိုျဖစ္ေတာ့ ေမေမတို႕လို ေတာင္သူ အလုပ္ကို သားလုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ သားေလး ပညာတတ္မွ ျဖစ္မယ္။ ပညာတတ္ျဖစ္မွ သားေလးသက္ေတာင့္သက္သာ ေနႏိုင္မွာေနာ္။ သားေလးအတြက္ ေမေမ အရင္ကထက္ အလုပ္ပိုလုပ္မယ္”
သားငယ္ကေလးကို ေပြ႕ခ်ီထားရင္း တိုးတိုးေလးေရရႊတ္ေနမိပါေတာ့သည္။

Hideyo Noguchi and his mother Shika

http://en.wikipedia.org/wiki/Hideyo_Noguchi ကို ျပန္လည္ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္။ ဆက္လက္ေရးသားေပးပါမည္။

အားလံုးကိုခင္မင္ေလးစားလ်က္

ကိုရင္ေက်ာ္

(၂၂-၇-၂၀၁၂)(၀၉း၂၅)နာရီ